Angkor Wat w Kambodży
Zobaczenie Angkor Wat od zawsze było moim marzeniem. Zdjęcia starożytnych ruin otulonych dżunglą przemawiały do mojej wyobraźni i utrwaliły wyobrażenie tego miejsca, jako magicznego i egzotycznego. Czy takim okazało się być naprawdę?
Angkor to ogromny kompleks świątynny w Kambodży, składający się z wielu budowli, z których najsłynniejszą jest Angkor Wat. Obecnie nazwa Angkor odnosi się do dawnego Imperium Khmerskiego, funkcjonującego w latach 802-1432 n.e. – do czasu, gdy po najeździe Tajów, stolica imperium została przeniesiona do Phnom Penh. Na setki lat zapomniany, ukryty w dżungli, na nowo pokazał się światu w XIX wieku, dzięki francuskiemu podróżnikowi Henri’emu Mouhot, który go odnalazł i opublikował książkę na jego temat. W 1992 roku został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO i obecnie jest jednym z najbardziej znanych i najczęściej odwiedzanych zabytków w Azji.
Kompleks leży na powierzchni 400 km2 – to blisko tysiąc świątyń oraz innych budowli – bram, pawilonów, mostów, wież, platform itd. Są tu także liczne sztuczne zbiorniki wodne i fosy. Budowa Angkoru trwała około 30 lat, a tysiące robotników pracowało przy wznoszeniu budowli i transportowaniu piaskowca z odległych o 50 km kamieniołomów.
Angkor Wat
Najsłynniejszą budowlą w Angkorze jest Angkor Wat – świątynia zbudowana w XII wieku przez władcę Suryavarmana II ku czci hinduskiego bóstwa Wisznu. Jest to największy pojedynczy zabytek religijny na świecie – leży na powierzchni 162 ha, a wybudowano go na planie prostokąta o wymiarach 1,3×1,5 km. Główna świątynia znajduje się na wyspie otoczonej fosą o szerokości prawie 200 metrów. Ma 5 wież, symbolizujących szczyty górskie, a najwyższa z nich osiąga wysokość 65 metrów. Jednym z najcenniejszych artefaktów w świątyni jest przeszło 900-metrowa płaskorzeźba przedstawiająca hinduistyczne legendarne postaci i wydarzenia.
Należy wspomnieć, że nazwa „Angkor Wat” oznacza „Miasto Świątynne”. Angkor – tłumaczy się jako „miasto” oraz „święte miejsce” i obecnie stosowane jest do nazywania dawnego państwa Khmerów, zaś Wat, w językach indochińskich oznacza po prostu świątynię.
Angkor Thom
Tuż obok świątyni Angkor Wat leży Angkor Thom – ostatnia stolica imperium khmerskiego. Zbudowana przez króla Dżajawarmana VII w końcu XII wieku. Wzniesiona na planie kwadratu o boku 3 km. Otoczona murami i fosą, z czterema bramami, przez które można było dostać się do miasta. Poniżej jedna z bram Angkor Thom:
Najsłynniejszą świątynią kompleksu Angkor Thom jest świątynia Bayon. To druga największa świątynia Angkoru – po Angkor Wat. Pomimo tego, że jest mocno zniszczona przez czas i dżunglę, nadal robi wielkie wrażenie. Liczne wieże (obecnie 37, a było ich 49) zdobiące budowlę zachwycają kamiennymi twarzami, których jest tu prawie 200. Zagadką jest, do kogo te twarze należały – być może do Buddy, a może do fundatora świątyni króla Dżajawarman VII?
Świątynia Bayon udekorowana jest wspaniałymi płaskorzeźbami przedstawiającymi sceny z życia króla Dżajawarmana VII oraz jego poddanych.
Świątynia Baphuon – zbudowana w połowie XI wieku. Z jej szczytu rozpościera się wspaniały widok na okolicę.
Świątynia Phimeanakas – budowla w kształcie piramidy była prawdopodobnie prywatną świątynią władców.
Taras Słoni – to część murów otaczających nieistniejący już pałac królewski. Mur ma długość 350 metrów, ozdobiony jest licznymi rzeźbami – w tym słoni. Taras używany był jako platforma, trybuna, z której podziwiano rozmaite ceremonie i ważne wydarzenia.
W Angkorze jest mnóstwo ruin i budowli mniej ważnych historycznie, a jednak bardzo malowniczych…
Ta Prohm
Jedną z najbardziej znanych świątyń jest Ta Prohm, znana także jako Świątynia Tomb Raider, ponieważ tutaj kręcono sceny do słynnego filmu z Angeliną Jolie. Zbudowana została na przełomie XII i XIII w. i poza funkcją świątynną pełniła także rolę skarbca. Jej cechą charakterystyczną są drzewa wrastające w mury, co tworzy niezwykle malowniczy widok. Drzewa, które tak efektownie wtapiają się w mury świątyni to Tetrameles nudiflora z rodziny dyniowców. Świątynia ta jest niezwykle urokliwa i klimatyczna. Można wyobrazić sobie, jak wyglądała reszta kompleksu Angkor, przed oczyszczeniem ruin z roślin. Ta Prohm celowo została pozostawiona w takim stanie, w jakim ją znaleziono – uporządkowano ją tylko w takim stopniu, aby była dostępna dla zwiedzających.
Świątynia Bakong
Świątynia Bakong – w IX wieku n.e. służyła jako oficjalna świątynia państwowa króla Indravarmana I. Zbudowana przez Khmerów w kształcie piramidy schodkowej, jako pierwsza w tej formie. Ma pięć poziomów, a w jej centralnym punkcie znajduje się wysoka wieża. Świątynia otoczona jest dwiema fosami, pomiędzy którymi zbudowano 22 budynki. Zachowały się tu także dwa budynki bibliotek.
Świątynia Banteay Srei
Świątynia Banteay Srei – jej nazwę można przetłumaczyć jako „Cytadela Kobiet”. Zbudowana została w X w. n.e., co czyni ją starszą od Angkor Wat o prawie 200 lat. Uznawana za jedną z najpiękniejszych azjatyckich starożytnych świątyń, a jej misterne płaskorzeźby uchodzą za najwspanialsze rzeźby w kamieniu na świecie. Zbudowana z czerwonego piaskowca, ma niezwykły kolor, inny od wszystkich pozostałych świątyń. Jest niewielka, ale piękna – bogato zdobione ściany budynków i bram zachwycają. To prawdziwy klejnot w koronie sztuki Angkoru.
Siem Reap
Tak jak zapewne przeważająca większość turystów, zwiedzaliśmy Angkor mieszkając w pobliskim mieście Siem Reap. Zobaczenie powyższych miejsc zajęło nam dwa dni.
Samo Siem Reap to drugie co do wielkości miasto Kambodży – liczy około 250 tys. mieszkańców. Jest bramą do zwiedzania ruin Angkoru – powstało i rozwija się, aby zaspokoić potrzeby przybywających tu licznie turystów. Do chwili odkrycia Angkoru w XIX wieku było wioską, a obecnie to duże miasto, które jednak zachowało swój kolonialny i nieco senny charakter.
Położone nad rzeką, z wieloma hotelami, restauracjami, targami z miejscowym rękodziełem, wieczorami nabierało uroku.
Miejscem, do którego dotrze każdy odwiedzający miasto jest Pub Street – 300-metrowa ulica (i jej okolice), które wieczorami tętnią życiem. Tłok, gwar, muzyka na żywo, liczni sprzedawcy, pełno barów, restauracji, szara strefa nielegalnych używek i rozrywek, salony masażu, sklepiki z pamiątkami itd.
W licznych knajpkach można zjeść świetne dania kuchni khmerskiej oraz bestsellery międzynarodowe np. pizzę czy burgery. Najbardziej znanym lokalem w Siem Reap jest The Red Piano – to tutaj podczas kręcenia zdjęć do filmu Tomb Rider często spędzała czas Angelina Jolie wraz ze swoją ekipą. Można spróbować ulubionego koktajlu aktorki nazwanego Tomb Raider.
Wat Preah Prom Rath – świątynia buddyjska i klasztor w centrum Siem Reap. Bardzo kolorowy, bogaty w ozdoby, położony w dużym zadbanym ogrodzie. Historia tego miejsca sięga aż XVI wieku. Warto do niego zajrzeć, leży w bliskim sąsiedztwie Pub Street, a wstęp jest darmowy.
Kilka uwag praktycznych – najłatwiej po mieście poruszać się tuk tukiem. Za dosłownie parę dolarów możecie przemieszczać się po całym Siem Reap. Tuk tuki jeżdżą także pomiędzy świątyniami Angkoru. Można pomiędzy nimi poruszać się także rowerem, z prywatnym kierowcą, ze zorganizowaną lokalną wycieczką itd. W Angkorze jest bardzo gorąco i wilgotno – to środek dżungli – nie zapomnijcie o repelentach, kremie z filtrem i wodzie. Podczas zwiedzania świątyń obowiązuje odpowiedni strój – Khmerowie uważają je za miejsca święte i należy obowiązkowo mieć zakryte ramiona i kolana.
Starożytny Angkor okazał się dokładnie taki, jaki sobie wyobrażałam. Malownicze ruiny skąpane w zieleni, liczne świątynie położone na ogromnym obszarze, wspaniale zachowane i pięknie ozdobione rzeźbami i reliefami. Angkor uważany jest przez wielu za jeden z cudów świata – wspaniały architektonicznie, ważny historycznie, monumentalny i taki, które pozostanie w pamięci na zawsze…
Przypominam o naszym profilu na Facebooku i Instagramie – jest tam jeszcze więcej nas i naszych podróży.